Το μοναστήρι είναι κτισμένο δίπλα στη θάλασσα, στο Ν.Α. πλευρά της χερσονήσου και είναι αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Το Καθολικό ακολουθεί το Αθωνικό πρότυπο και έχει τοιχογραφίες του 14ου αιώνα που είχαν ζωγραφιστεί το 1845.
Το μοναστήρι έχει 15 παρεκκλήσια, το σημαντικότερο από τα οποία είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου. Μεταξύ των κελιών του μοναστηριού, τα σημαντικότερα είναι του Ραβδούχου, πιθανόν του 10ου αιώνα και της Παναγίας Άξιον Εστί απο την ομώνυμη εικόνα.
Η σκήτη του Προφήτη Ηλία ανήκει επίσης στο μοναστήρι. Οι ιδρυτές του μοναστηριού ήταν δύο βυζαντινοί αξιωματούχοι, ο Αλέξιος και ο Ιωάννης, που στα μέσα του 14ου αιώνα με την υποστήριξη του αυτοκράτορα Ιωάννη του 5ου Παλαιολόγου, μεταμόρφωσαν το κελί τους σε μοναστήρι.
Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας, το μοναστήρι χρηματοδοτείται από κυβερνήτες της ανατολικής Ευρώπης. Δύο καταστροφικές πυρκαγιές έλαβαν χώρα το 1773 και πρόσφατα το 1948.
Το μοναστήρι διαθέτει μεγάλη συλλογή φορητών εικόνων, εκκλησιαστικών αγγείων και κειμηλίων, ενώ στη βιβλιοθήκη υπάρχουν 350 χειρόγραφα και πάνω από 3.500 βιβλία. Το μοναστήρι κατοικείται από 25 μοναχούς.
