Το μοναστήρι βρίσκεται στη μέση της αθωνικής χερσονήσου, στο δρόμο από τη Δάφνη στις Καρυές και είναι αφιερωμένο στους 40 Μαρτύρους.
Το Καθολικό κτίστηκε το 1761 από τον μοναχό Καισάριο Δαπόντε και διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες το 1783. Το μοναστήρι έχει πολλά παρεκκλήσια και μερικά κελλιά.
Η μονή ιδρύθηκε στα τέλη του 10ου αιώνα, πιθανώς από τον μοναχό Παύλο Ξεροποταμινό, και ευημερούσε μέχρι την κατάκτηση των Φράγκων, όταν δέχτηκε επίθεση απο πειρατές. Στα τέλη της βυζαντινής περιόδου υποστηρίζεται οικονομικά από τη δυναστεία των Παλαιολόγων καθώς και από σέρβους ηγεμόνες. Μετά την πτώση του Βυζαντίου, οι τουρκικές επιδρομές και δύο καταστροφικές πυρκαγιές το 1507 και το 1609, προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στο μοναστήρι.
Το μοναστήρι διαθέτει μια πλούσια συλλογή κειμηλίων, το πιο εκλεκτό από τα οποία είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο κομμάτι του Τιμίου Σταυρού. Κατά μία παράδοση είναι δώρο του αυτοκράτορα Pωμανού A’, ενώ κατά μία άλλη αποτελεί αφιέρωμα της Αυτοκράτειρας Πουλχερία.
Η βιβλιοθήκη περιέχει περίπου 400 χειρόγραφα και 4.000 βιβλία. Το μοναστήρι κατοικείται από 30 μοναχούς.
