Το μοναστήρι χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 10ου αιώνα από τρεις μοναχούς, τον Αθανάσιο, τον Νικόλαο και τον Αντώνιο από την Αδριανούπολη, που ήταν μαθητές του Αγίου Αθανασίου της Λαύρας.
Από τότε έχουν κατασκευαστεί αρκετά κτίρια, αλλά τα σημαντικότερα ήταν εκείνα που χτίστηκαν κατά τη Βυζαντινή περίοδο και τον 18ο και 19ο αιώνα, όταν το μοναστήρι έφτασε στο ψηλότερο σημείο του. Πρόκειται για ένα μεγάλο μνημειώδες μοναστήρι που περιβάλλεται από ψηλό τοίχο, με τα κτίριά του να βρίσκονται στο Τρίγωνο.
Μέσα στην ευρύχωρη αυλή υπάρχει η κεντρική εκκλησία, η σταυρωτή τράπεζα και διάφορα παρεκκλήσια. Μέσα στην κεντρική εκκλησία υπάρχουν μοναδικά ψηφιδωτά, υπάρχοντα του Αγίου Όρους, ενώ οι τοιχογραφίες του, ζωγραφισμένες γύρω στο 1312, αποδίδονται στον ζωγράφο Μανουήλ Πανσέληνο από τη Θεσσαλονίκη.
Περίπου 50 μοναχοί ζουν σήμερα στο μοναστήρι, όπου εφαρμόζεται ένα εκτεταμένο οικοδομικό έργο για την αποκατάσταση των μεγαλύτερων κτιρίων.
Εκτός από τις τοιχογραφίες και τα μασίκια, το μοναστήρι έχει στην κατοχή του μεγάλο αριθμό μοναδικών φορητών εικόνων, χειρογράφων και θρησκευτικών αντικειμένων.
Είναι ανοικτή σε όλους τους επιστήμονες του κόσμου, οι οποίοι όμως πρέπει πρώτα να έρθουν σε επαφή με το μοναστήρι και την 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
